Rozmowa tabloidowa

- Jedziemy w góry?

- Jedziemy. 

- A zawiążesz mi buty porządnie?

- Zawiążę!

- Dobrze, że wybraliśmy się tak wcześnie rano?

- Dlaczego?

- Bo jest rosa. (...) A wiesz, że ta rosa jest kolorowa, jak się na nią z boku patrzy?

- Ciekawe, kto ją pokolorował. Ja nie wiem...

- Jeszcze pajęczynę w rosie chciałabym  upolować.

- Pajęczyna to w lesie tylko. 

- Ale w lesie nie ma światła. Musi być na łące. 

- Na łące już nie ma rosy. Bierz pajęczynę w lesie!

- Ale my tam nie idziemy. My tu skręcamy! 

- Ja muszę tylko tu zajrzeć. (...) Chcesz zobaczyć wnętrze lasu?

- Chcę. 

- No  to chodź. 

- Idę. (...) Oooo... To ... jest...  jak w jakimś kościele.

- A liście jak witraże.

- Pierwsze skojarzenie, jakie wam przychodzi na myśl, gdy patrzycie na te buki?

- Gotyckie katedry.

- A to lustro widzisz z tamtej strony wody?

- Nie widzę. 

- No to chodź tu.

- Idę.

- I tu też lustro...

- I to jest właśnie to, czego nie dadzą ci Karkonosze o tej porze roku.

- Co mianowicie?

- Wszechobecne kolory!

- Ta nasza jesień wyspecjalizowała się w kiczu.

- Wybitnie...

- Trochę smutno, że za tydzień już tego nie będzie. Przyjdzie mróz i wszystko spadnie. Na raz!

- Jak to na raz?

- No, na raz!