Chyba już czas...

Kochany Święty Mikołaju!

Nie byłam w tym roku ani grzeczna, ani pilna. Zaniedbałam mnóstwo spraw i obowiązków. Postanawiam jednak się poprawić: nie będę więcej wiercić się przy stole,  postaram się śledzić bieżące wiadomości lokalne, nie denerwować mojego viceprezydenta oraz  nosić ciepłe majty, jak będzie mróz.

W zamian za to nie proszę Cię o żadne prezenty rzeczowe, bo ja wiem, że rzeczy w życiu nie są ważne. Proszę Cię natomiast o to:

1) abyś dał mi cierpliwość do  ortografii mojej Oliśki, zwłaszcza, gdy mnie przekonuje, że "mamósia" pisze się przez "ó", bo się wymienia na "mamo" (opcjonalnie: daj mi taką siłę przebicia, abym mogła przekonać Radę Języka Polskiego, by raczyła stać się bardziej elastyczna w tym względzie i zmieniła większość zasad obecnie obowiązujących);

2) abyś sprawił w całej swojej dobroci, by skręty na nartach wychodziły mi tam, gdzie zaplanuję, a nie tam, gdzie mi się uda przypadkiem oraz bym potrafiła zatrzymać się na stoku tam, gdzie zechcę, a nie tam, gdzie znajdę człowieka, na którym mogę miękko wylądować;

3) abyś otworzył mi głowę i pozwolił zrozumieć zasadę działania programatora mojego pieca, żebym  nie wychodziła wiecznie na blondynkę, wołając Jacka, aby po raz setny  zrobił z tym porządek (opcjonalnie, abyś dał Jackowi więcej dla mnie cierpliwości, by zechciał po raz setny mi ten piec wyregulować);

4) abyś uchronił mnie przed kolejnymi rowerowymi wypadkami i abyś wysłał mój zdrowy rozsądek na orbitę, gdy mi pomysł na nową szaleńczą trasę znów do głowy przyjdzie;

5) abyś dał mi więcej czasu, bym mogła przeczytać te wszystkie książki, które nabyłam w ciągu tego roku,  w tym  chociaż ze dwie niedziele, w które nie będę musiała pracować;

6) aby dowiedział się o mnie Irving i przesłał mi jedną ze swoich książek ze swoim autografem;

7) aby dowiedział się o mnie Coehlo, bo może powinnam mu powiedzieć, aby przestał robić, co robi dotychczas i obudził w sobie inne powołanie;

8) abym wygrała kumulację w totka, ale najlepiej, żebym ten ewentualny kupon znalazła, bo sama to nie skreślę i nie wyślę,

9) abym wreszcie ugotowała coś, z czego będę naprawdę dumna. Prawie tak dumna, jak z pieczenia drożdżowych rogalików;

10) abym choć raz w życiu miała większy porządek w mieszkaniu niż moja siostra - aby pod parapetami było czysto, jak wpadnie z wizytą znienacka, czym zaskoczyłabym pewnie z pół świata;

11) abym zrozumiała znak B-31 z kodeksu drogowego i przestała jeździć na czuja nad zalew;

12) abym napisała kiedyś taki wpis w kategorii "Myślę", którym nie napytam sobie biedy;

13) aby moje mieszkanie odczuło męską rękę - abym nie musiała podpierać łóżka książkami (cztery tomy Diany Gabaldon  w twardych okładkach oraz  "Cień wiatru" Zafona) i aby drzwi do sypialni odzyskały klamkę,

14) abym stała się szczęśliwą cioteczką ślicznej bratanicy i aby przy tej okazji nie rozbudził się we mnie instynkt macierzyński, bo mnie nie stać na pieluchy i chcę się wreszcie porządnie wyspać,

15) aby mój sąsiad (sząszad) znalazł sobie jakąś porządną dziewuchę, a nie taka flądrę, jak ta ostatnia;

16) abym przestała bać się pająków, chociażby tych na zdjęciach u  Vitoosa;

17) abym zrozumiała męską logikę, bo jak na razie - to ni w ząb!


Tyle mi przynieś w tym roku, kochany Mikołaju, jeśli łaska. 


Grzeczniutka od teraz i w podkolanówkach
Pippi Langstrumpf